Εξέχουσα και περίοπτη θέση στο ιστορικό κέντρο των Καλαβρύτων κατέχει ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, όχι μόνο ως σύμβολο θρησκευτικό αλλά και ως τεκμήριο ιστορικής μνήμης. Ο Ιερός Ναός, ο οποίος κοσμεί την κεντρική πλατεία της μαρτυρικής πόλεως, σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες ανοικοδομήθηκε κατά την περίοδο 1730-1750 ή κατ΄άλλους το 1790.

Ωστόσο κατά του δύο προηγούμενους αιώνες καταστράφηκε ολοσχερώς από κατακτητές δύο φορές. Την πρώτη, το 1826 από τον Ιμπραήμ, κατά τον Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, μετά το τέλος της οποίας ανακαινίσθηκε. Τη δεύτερη φορά παραδόθηκε στις φλόγες από τους Γερμανούς κατακτητές, στις 13 Δεκεμβρίου του 1943, κατά την αποφράδα εκείνη ημέρα της καταστροφής των Καλαβρύτων και της ομαδικής εκτέλεσης όλου του άρρενος πληθυσμού της πόλης στο λόφο του Καπή.

Το ρολόι στο αριστερό κωδωνοστάσιό του είναι σταματημένο στην ώρα της ναζιστικής θηριωδίας, ενώ στο δεξί ένα καινούργιο ρολόι μετρά το χρόνο από την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και μετά.

Ο Ναός στα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και το τέλος του εμφυλίου ανακατασκευάστηκε και ανακαινίστηκε πλήρως. Αγιογραφήθηκε την δεκαετία του 1961 και 1980 από δύο Αγιογράφους. Το Ιερό Βήμα έχει αγιογραφηθεί από τον κ. Σπυρίδωνα Ι. Ψαρρό (1961) και ο υπόλοιπος Ιερός Ναός από τον κ. Γεώργιο Χοχλιδάκη (1980).